اثر اکسین های 2,4-D و نفتالین استیک اسید (NAA) در اندازه و کیفیت میوه نارنگی انشو (.Citrus unshiu L)

کوچک بودن اندازه میوه نارنگی، همیشه برای تولید کنندگان یک مشکل جدی محسوب شده و بازارپسندی میوه را به شدت کاهش می دهد. در این آزمایش، به منظور افزایش اندازه میوه، درختان نارنگی انشو(Citrus unshiu) پیوند شده روی پایه نارنج (Citrus aurantium) در سال پرمحصول در پایان ریزش فیزیولوژیکی میوه (ریزش میوه های جوان با قطر 2-0.5 سانتی متر در خرداد)، با دو نوع اکسین مصنوعی دی کلروفنوکسی استیک اسید (2,4-D، غلظت های 0، 10، 30 و 60 میلی گرم در لیتر و نفتالین استیک اسید (NAA) غلظت های 0، 300، 400 و 500 میلی گرم در لیتر محلول پاشی شدند. بر اساس نتایج به دست آمده، تیمار 400 میلی گرم در لیتر NAA قطر و وزن میوه و تیمار 30 میلی گرم در لیتر 2,4-D وزن میوه را به طور معنی داری نسبت به شاهد افزایش دادند. واکنش عصاره (pH عصاره) در تیمارهای 400 و 500 میلی گرم در لیتر NAA به طور معنی داری نسبت به شاهد افزایش یافت و درصد وزن مواد جامد محلول (TSS) به حجم عصاره میوه در تیمار 400 میلی گرم در لیتر NAA کاهش معنی داری نسبت به شاهد نشان داد. اگر چه این تیمار میزان عصاره را افزایش داد ولی درصد آن با توجه به وزن میوه، نسبت به شاهد تغییری نکرد. دو هورمون فوق و به خصوص تیمار 400 میلی گرم در لیتر هورمون NAA، میوه ها را از حالت غیر قابل فروش به صورت بازارپسند و با ظاهری مناسب تبدیل کردند که از نظر اقتصادی بسیار با اهمیت است.